काठमाण्डौहरु - नेपाली कबिता

काठमान्डौहरू

=====
गोधुली साझमा,तेजिलो मुस्कान
छर्छन हिमालहरू
स्वथ्य हावा सुसेल्दै
हरियाली ओढ्छन
पहाडहरू
हिमाल र पहाडको फेदीमा
राजनीति गर्छन
काठमान्डौहरू

प्राकृतिक छटा धुमिल पारेर
अघोषित यो रजनिती?
गजब छ बा !



मागी खानटाभाडो भाछ
केन्द्रिय मेव
मेवले गर्ने दाइ
कसै कसैको पेवा जस्तो
बेथितिहरू पालेर
आसेपासे भिराभुरिहरू जमाएर
च्याखे थाप्छ
र सुरु गर्छ
फोहोरहरूको राजनीति
सडकहरूको राजनिती
ग्यासहरूको राजनिती
पानीहरूको राजनिती
बिजुलीहरुको राजनीति
बिमानहरूको राजनीति
यातायातहरूको राजनीति
रोजगारीहरूको राजनीति
शिक्षाहरूको राजनीति आदि इत्यादि
काठमान्डौहरू

सधै स्वागत योग्य
चारैतिर द्वार छ
द्वारभित्र मिसावट चिजबिजहरू चनाखो छ
सोझा मान्छेहरू
सुन्दर सपना बुनेर
ओइरोका ओइरो, ताती लाग्छन्
एकमुठी श्वास राखेर
हामी मान्छेहरूलार्इ
मेहमान बनाउदै छ
काठमान्डौहरू

चखाउछ दिनरात
महङ्गिहरू
दुर्गन्धित बिचारहरू
देखाउछ ,नरकका काखहरू
कारुनिक चित्कार्हरु
यदाकदा मुखरित आवाजहरू
सुन्दैनन
काठमान्डौहरू
मानौ उनिहरू
माना रोपेर मुरी फलाउने दाउमा
सधै सधै जागा जागा छन्
र एकनास
चुसिरहन्छ हामिहरुलार्इ
काठमान्डौहरू

बाबुराम श्रेष्ठ “यात्री”
सिन्धुली